Ik had een goede winter achter de rug en was met een goed vormpeil begonnen aan het seizoen. De eerste twee wedstrijden waren goed. Ik dacht vertrokken te zijn voor een mooi seizoen. Jammer genoeg was dit enkel ijdele hoop. De wedstrijden erna verliepen grotendeels volgens hetzelfde patroon. Desondanks ik me telkens goed voelde voor de wedstrijd en op training mooie dingen liet zien, liep het tijdens de wedstrijd telkens weer mis. Het zwemmen en fietsen waren wel van niveau maar tijdens het lopen stortte ik telkens in en bleef ver onder mijn niveau. Enigste lichtpuntje was Lommel, de dag na het teleurstellende Bk sprinttriatlon. Misschien waren het de frustraties maar in Lommel deed ik een goede wedstrijd en lag ik van start tot finish aan de leiding. En het belangrijkste was dat ik terug deftig had gelopen. Toch had ik mijn dieptepunt nog niet bereikt want dit behaalde ik in Knokke. Hier deed ik echt een dramatisch slechte wedstrijd, de slechtste uit mijn carrière. Gelukkig kon ik het seizoen nog positief afsluiten want de laatse twee wedstrijden waren terug op niveau. Over dit seizoen kan ik niet tevreden zijn en ik weiger me neer te leggen bij mijn slechte loopprestaties. Ik weet dat ik het kan en zal dan ook blijven trainen om dit te bewijzen, maar nu eerst even terug batterijen opladen.