Ik stond aan de start van de 10km samen met nog heel wat andere triatleten, die de loopbenen ook eens kwamen testen. Ik had mezelf voorgenomen om rustig te starten en dan te versnellen. Maar van dat voornemen kwam niks in huis, ik kon me niet inhouden en probeerde mee te lopen met de eerste lopers. Toch kwam er al snel afscheiding met 2 lopers die wegliepen, daarachter een groepje van 3 en daarachter een grote groep waar ik ook bij zat. In die groep kon ik me 3km handhaven maar die gingen toch net te snel voor mij, dus nam ik samen met 2 anderen wat gas terug. We liepen toen naast het kanaal dat eindeloos leek en de wind blies daar ongenadig hard. Ik probeerde me een beetje uit de wind te zetten door achter de andere 2 te lopen, maar met mijn lange lijf lukte dat maar beperkt achter die kleine mannetjes. Toen we in de helft zaten moest ik ook de kleine mannetjes laten gaan. Daarna heb ik veel tijd verloren door nog alleen een tijdje tegen de wind te moeten opboksen. Ik was dan ook blij dat ik aan het keerpunt kwam en eindelijk wind mee had, dit liep al terug een pak aangenamer. Ik probeerde het tempo erin te houden, maar ik wist toen wel zeker dat ik me had laten vangen door mee snel te starten. Uiteindelijk kwamen we terug op de atletiekpiste en wist ik in de sprint nog 2 man in te halen. Ik eindigde uiteindelijk als 18e in een eindtijd van 36'28", waar ik wel best tevreden mee ben. Als ik mijn wedstrijd wat beter had ingedeeld en er wat minder wind was, dan had ik nog een pak sneller geweest. Dat onthouden we voor de volgende keer dus.
Afgelopen weekend stond ik aan de start van de 5km in Cadzand. Anderhalf uur in de auto zitten om 5km te lopen lijkt misschien stom, en dat is het eigenlijk ook. Toch wou ik per se een wedstrijd lopen en er was er geen dichter bij huis. Tijdens de opwarming voelde ik al meteen dat de benen niet fris zaten. Ik hoopte dat het wel zou beteren tijdens de wedstrijd zelf. De start was niet zo breed en ik had me wat laten wegdrummen tot op de derde rij. Na de start zelf was het dan ook even zoeken voor ik een gaatje vond om op te schuiven naar voor. We vertrokken samen met de halve marathon en daar zaten enkele zeer goede lopers bij die direct het tempo bepaalde. Ik trapte vrij snel op mijn adem en moest de eerste lopers laten gaan. De benen waren nog steeds niet goed en ik verloor steeds meer terrein. De wind blies hard en het parcours was heuvelig, wat het er niet makkelijker op maakte. In de laatste kilometer probeerde ik nog te versnellen maar veel snee zat er niet op. Ik kwam als eerste over de streep op de 5km, maar dat zegt meer over het niveau op die afstand dan over mijn prestatie. Dus eerste en toch ontevreden vanwege het slechte gevoel en de mindere tijd.
|
Archives
July 2016
|