Dit jaar deed ik niet individueel mee aan wat ik beschouw als mijn thuiswedstrijd, omdat ik me volledig wou focussen op Knokke. Bij de trio's startte ik wel en vormde samen met Glen Laurens en Kristof Nackaerts een dreamteam. Bij de zwemstart bleef ik met mijn arm hangen in de startlijn waardoor ik niet supersnel weg was. Toch lag ik direct in tweede positie achter mijn ploegmakker van de zwemclub Hannes De Schutter. Die trok meteen alle registers open en ik had moeite om zijn voeten te houden. Ik hoopte dat hij na de boeien wel zou stilvallen maar ik viel stil voor hem en moest hem laten zwemmen. Op het einde van het zwemmen kwam Jarne Verhaegen, die heel de tijd in mijn voeten had gezwommen, er nog over gesprint. Als derde uit het water dus en de chip aan Glen doorgegeven. Die kwam na één ronde door in 2e positie door met een kleine achterstand. Bij het binnenkomen met de fiets hingen we nog steeds in 2e positie maar het gat op de koplopers was gegroeid naar 35". Onze loper zou dus vol aan de bak moeten. Na één ronde had Kristof het gat toch al wat kunnen verkleinen, en dus was het spannend wachten wie eerst zou doorkomen richting de finish. In de 2e ronde was Kristof zijn motor blijkbaar aangeslagen want hij kwam met een ruime voorsprong aanlopen. We moesten nog serieus doorsprinten om samen met hem als team over de finishlijn te komen. Een mooie overwinning maar toch heel wat meer tegenstand gekregen dan verwacht. Bedankt aan mijn ploegmaats voor de overwinning!