Afgelopen weekend stond ik aan de start van de 5km in Cadzand. Anderhalf uur in de auto zitten om 5km te lopen lijkt misschien stom, en dat is het eigenlijk ook. Toch wou ik per se een wedstrijd lopen en er was er geen dichter bij huis. Tijdens de opwarming voelde ik al meteen dat de benen niet fris zaten. Ik hoopte dat het wel zou beteren tijdens de wedstrijd zelf. De start was niet zo breed en ik had me wat laten wegdrummen tot op de derde rij. Na de start zelf was het dan ook even zoeken voor ik een gaatje vond om op te schuiven naar voor. We vertrokken samen met de halve marathon en daar zaten enkele zeer goede lopers bij die direct het tempo bepaalde. Ik trapte vrij snel op mijn adem en moest de eerste lopers laten gaan. De benen waren nog steeds niet goed en ik verloor steeds meer terrein. De wind blies hard en het parcours was heuvelig, wat het er niet makkelijker op maakte. In de laatste kilometer probeerde ik nog te versnellen maar veel snee zat er niet op. Ik kwam als eerste over de streep op de 5km, maar dat zegt meer over het niveau op die afstand dan over mijn prestatie. Dus eerste en toch ontevreden vanwege het slechte gevoel en de mindere tijd.