Na lang getouwtrek tussen mijn team en de NTB mocht ik dan toch starten op het Nk. Ik startte als knecht voor onze eredivisieploeg, om vooral op de fiets hard te werken. Ik was goed vertrokken met het zwemmen maar naarmate het zwemmen vorderde viel ik steeds verder en verder achteruit. Ik kwam samen met ploegmaats Vincent, Tim en Terrence uit het water en wij vormden de 2e groep. Ik deed er alles aan om het gat op de kopgroep dicht te rijden, maar we kwamen niet dichter. Na 2 ronden beslisten we om te wachten op de achtervolgers, zodat we met verenigde krachten misschien wel het gat konden dichten. Maar de samensmelting was geen succes en niemand had zin om op kop te rijden. Ik probeerde het tempo erin te houden, maar toch verloren we steeds meer en meer tijd op de kopgroep. Bij het afstappen in de wisselzone liep het grondig mis. Ik struikelde en belandde met mijn voet tussen de spaken van mijn voorwiel. Al mankend raapte ik mijn fiets terug op en ging naar mijn plek in de wisselzone. Ik trok mijn loopschoenen aan en vertrok, maar na een 100 meter hield ik het toch voor bekeken. Mijn voet deed teveel pijn en mijn schoen begon al aardig rood te zien. Dan naar de EHBO, waar ze me goed verzorgden en vertelde dat ik een diepe snee tussen mijn tenen had. Ze haalden er ook een dokter bij en die vertelde me dat ik het best naar een ziekenhuis kon gaan. Mijn pa in allerijl al mijn spullen gaan ophalen om dan te vertrekken naar de spoed in Antwerpen. Spoed is een relatief begrip, maar de chirurg heeft me goed behandeld en me verzekerd dat er geen schade is aan een pees of zenuw. Dus buiten de hechtingen viel de schade goed mee. Zo beëindig ik mijn seizoen een wedstrijd vroeger dan gepland en in mineur.
